10 มือแซกโซโฟนที่มีชื่อเสียง น่ารู้จัก
ในตอนที่อดอล์ฟ แซกซ์ สร้างแซกซ์ตัวแรกเมื่อปี ค.ศ.1846 เขายังไม่ได้คิดว่าสิ่งประดิษฐ์ของเขาในตอนนั้น จะกลายเป็นเครื่องดนตรีสำหรับเล่นเพลงแจ๊สที่นิยมกันอย่างกว้างขวางที่สุด อดอล์ฟเพียงสร้างแซกซ์ขึ้นมาเพื่อจะได้เป็นตัวเชื่อมระหว่างเครื่องเป่าลมไม้กับเครื่องเป่าทองเหลือง และการค้นพบครั้งนี้ ได้เปลี่ยนโลกของดนตรีไปตลอดกาล หากไม่มีแซกโซโฟน ก็จะไม่มีจอห์น โคลเทรน (John Coltrane) ออร์เน็ตต์ โคลแมน (Ornette Coleman) และอีกหลายๆ ท่าน ที่ทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้น
นอกจากจะเป็นเครื่องดนตรีแจ๊สที่ซับซ้อนที่สุดอย่างไม่มีใครเหมือน แซกซ์ยังมีความลื่นไหล เป็นเครื่องดนตรีที่เปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณ ทำให้มือแซกโซโฟนดูเท่ และเซ็กซี่ไปได้พร้อมกัน
หลายปีที่ผ่านมามีมือแซกโซโฟนมากมายที่ช่วยขับเคลื่อนแซกโซโฟนในวงการเพลงแจ๊ส อย่างไรก็ตามมือแซกโซโฟนบางคนก็มีความโดดเด่นออกมา ส่งผลเป็นแรงบันดาลใจให้มือแซกโซโฟนทั้งหน้าใหม่หน้าเก่ามากมายนับไม่ถ้วนได้เดินรอยตาม ทำให้เกิดการขัดเกลาให้ก่อเกิดเป็นวงการที่รัก เคารพกัน และต่อไปนี้คือรายชื่อมือแซกโซโฟนที่โด่งดังที่สุดตลอดกาลที่ทางเราจะนำเสนอ
10 มือแซกโซโฟนที่มีชื่อเสียง น่ารู้จัก
- ออร์เน็ตต์ โคลแมน (Ornette Coleman)
ออร์เน็ต โคลแมน เป็นผู้ผลักดันทั้ง Free jazz และ Avante-garde Jazz เป็นทั้งมืออัลโตแซกโซโฟน และนักประพันธ์ ที่มีอิทธิพลมากที่สุดในประวัติศาสตร์ดนตรีแจ๊ส เพราะเป็นคนที่ช่วยเพิ่มทางเลือกให้กับดนตรีแจ๊ส ช่วยเปลี่ยนแปลงหลักสูตรดนตรีแจ๊ส เพราะความพยายามของเขา ทำให้ในช่วงปลายของปี 50 และต้นปี 60 นักดนตรีแจ๊สได้ยึดถือกฎของเสียงประสาน และจังหวะน้อยลง ช่วยให้ดนตรีแจ๊สของอเมริกาแตกต่างจากดนตรีแจ๊สจากที่อื่นๆ ทั่วโลก
- ไมเคิล เบรคเกอร์ (Michael Brecker)
ไมเคิลเป็นนักดนตรีมืออาชีพที่ได้รับการยกย่องจากทั้งฝั่งดนตรีร็อก และแจ๊ส นำดนตรี Progressive Jazz กับนักดนตรีอย่างเช่น เฮอร์บี้ แฮนค็อก (Herbie Hancock) และแพท เมธินี่ (Pat Metheny) สู่การเล่น Pop and Rock session กับนักดนตรี Rock ที่ยิ่งใหญ่อย่าง บิลลี่ โจเอล (Billy Joel) และวงแอโรสมิธ (Aerosmith) กลายเป็นมาตรฐานของการเล่นแซกโซโฟนแบบโมเดิร์น ส่งผลให้นักดนตรี หรือมือแซกโซโฟนแนวร่วมสมัยอย่าง โจชัว เรดแมน (Joshua Redman) และคริส พอตเตอร์ (Chris Potter) ดำเนินรอยตาม
- เลสเตอร์ ยัง (Lester Young)
เลสเตอร์ ยัง เป็นมือเทเนอร์แซกโซโฟนชาวอเมริกา เริ่มเล่นแซกโซโฟนด้วยสไตล์ที่แตกต่างจากมือแซกโซโฟนคนอื่นๆ ในยุคปี 30 และ 40 อย่างชัดเจน ในขณะที่มือแซกโซโฟนคนอื่นเลือกที่จะเล่นเสียงแผด และกัด แต่เลสเตอร์กลับเล่นด้วยซาวด์ที่ผ่อนคลาย อบอุ่น และใช้เสียงประสานที่ซับซ้อน หนึ่งในอัลบั้มที่ดีที่สุดของเค้าอยู่ในยุค 50 ชื่อว่า “The President” ร่วมกับกลุ่มนักดนตรี The Oscar Peterson Trio ซึ่งเป็นการประสบความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่ เขายังเคยร่วมงานกับนักดนตรีมีชื่อเสียงคนอื่นๆ เช่น บิลลี่ ฮอลิเดย์ (Billie Holiday), แฮรี่ เอดิสัน (Harry Edison) และเคาท์ เบซี่ (Count Basie). เลสเตอร์ยังเล่นกับวงดนตรีอีกหลายวงก่อนจะลงหลักปักฐานกับวงของ เฟล็ตเชอร์ เฮนเดอร์สัน (Fletcher Henderson) โดยแทนที่โคลแมน ฮอว์กินส์ (Coleman Hawkins)
- โกรเวอร์ วอชิงตัน จูเนียร์ (Grover Washington Jr.)
โกรเวอร์ วอชิงตัน เป็นนักแซกโซโฟนแนว Jazz Funk และ Soul Jazz ที่ได้รับความนิยมในยุค 70 และ 80 เป็นแรงบันดาลใจให้นักดนตรีที่มีชื่อเสียงมากมาย อย่าง เคนนี่ จี (Kenny G) สตีฟ โคล (Steve Cole) และ พาเมล่า วิลเลี่ยม (Pamela Williams) อีกทั้งยังถูกพิจารณาว่าเป็นหนึ่งในผู้ริเริ่มดนตรีแนว Smooth Jazz โกรเวอร์ยังมีความสามารถที่เล่นแซกโซโฟนได้ทั้ง อัลโต เทเนอร์ โซปราโน
- สแตน เก็ตส์ (Stan Getz)
สแตน เก็ตส์ เป็นมือเทเนอร์แซกโซโฟนแนว Cool Jazz เกิดที่เพนซิลวาเนีย แต่ต้นตระกูลมาจากโปแลนด์ และยูเครน เริ่มเล่นแซกโซโฟนตั้งแต่อายุ 13 เคยร่วมงานกับผู้มีชื่อเสียงในวงการอย่าง ชาลี เบิร์ด (Charlie Byrd) เป็นหนึ่งในผู้ริเริ่มเล่น Bossa nova ให้เป็นที่นิยมทั่วอเมริกาจนถึงปัจจุบัน อัลบั้มที่เป็นที่นิยม ได้แก่ Jazz Samba และ Getz/Gilberto
5.โคลแมน ฮอว์กิ้นส์ (Coleman Hawkins)
โคลแมน เป็นมือเทเนอร์แซกโซโฟน และเป็นหนึ่งในนักดนตรีคนแรกๆ ที่เล่นเพลงแจ๊ส โดยใช้แซกโซโฟน ขณะที่เลสเตอร์ ยัง (Lester Young) กำลังทำให้แซกโซโฟนเป็นที่โดดเด่นขึ้นจากวง ก็ได้โคลแมนคอยช่วยให้แซกโซโฟนยังคงเป็นที่นิยมในวงกว้างในหมู่คนทั่วไปและนักดนตรี ในช่วงปี 20 โคลแมนได้ร่วมอัดเพลงกับ Mound City Blue Blowers ซึ่งเป็นสตูดิโอเดียวที่มีการอัดเพลงเกี่ยวกับเชื้อชาติ หนึ่งในอัลบั้มที่มีชื่อเสียงที่สุดของโคลแมนมีชื่อว่า Body and Soul ซึ่งทำให้เขาประสบความสำเร็จ มีชื่อเสียงขึ้นมาในหมู่ผู้ฟังชาวอเมริกา
- จอห์น โคลเทรน (John Coltrane)
จอห์น โคลเทรน ได้รับการยอมรับว่าเป็นมือเทเนอร์แซกโซโฟนที่สำคัญคนหนึ่งในวงการดนตรี Jazz ในช่วงปี 50 และ 60 มีอิทธิพลต่อนักดนตรีรุ่นหลังจำนวนมาก จนได้รับการยกย่องในการประกาศผลรางวัลพูลิตเซอร์ 2007 (Pulitzer Prizes) สำหรับทักษะด้านดนตรี การอิมโพรไวซ์ และความโดดเด่นในประวัติศาสตร์ดนตรีแจ๊ส มีอัลบั้มที่โด่งดังหลายอัลบั้มด้วยกัน เช่น “A Love Supreme” ,“My Favorite Things” และ “Giant Steps”
- ชาร์ลี พาร์คเกอร์ (Charlie Parker)
ชาร์ลี พาร์คเกอร์ มีฉายาว่า “Yardbird” หรือ “Bird” เป็นทั้งมือแซกโซโฟน และนักประพันธ์ ที่มีเป็นทั้งนักดนตรีแจ๊สที่มีอิทธิพลต่อนักโซโล่ดนตรีแจ๊ส ทั้งยังเป็นผู้นำในการพัฒนาดนตรี Bebop ซึ่งเป็นดนตรีที่มีจังหวะเร็ว ใช้ทางคอร์ดที่ซับซ้อน มีการเปลี่ยนคอร์ดที่ไว และเปลี่ยนคีย์ระหว่างเพลง นอกจากนี้ชาร์ลียังนำเสนอไอเดียการใช้เสียงประสาน การใช้คอร์ดผ่าน Altered chord และ Chord substitution
- เบ็น เว็บสเตอร์ (Ben Webster)
เบ็น เว็บสเตอร์ เป็นมือเทเนอร์แซกโซโฟน ถูกนับว่าเป็น 1 ใน 3 “Swing tenors” ร่วมกับ โคลแมน ฮอว์กินส์ (Coleman Hawkins) และเลสเตอร์ ยัง (Lester Young) มีฉายาว่า “The Brute and the beautiful” บ่งบอกถึงสไตล์การเล่นที่อ่อนโยน ซาวด์ที่สวยงาม แต่ในจังหวะที่ไวขึ้นก็แข็งแรง ดุดัน ร่วมงานกับนักดนตรีที่โด่งดังอย่าง ดุ๊ค เอลลิงตัน (Duke Ellington) และเฟล็ตเชอร์ เฮนเดอร์สัน (Fletcher Henderson)
- ซิดนี่ บีเซต (Sidney Bechet)
ซิดนี่ บีเซต นอกจากจะเป็นมือแซกโซโฟนแจ๊สแล้ว ยังเป็นมือคลาริเน็ต และนักประพันธ์ที่ได้รับการนับถือ เป็นหนึ่งในมือโซโล่คนแรกๆ ของวงการดนตรีแจ๊ส ได้แสดงกับนักดนตรีแจ๊สผู้ที่โด่งดังหลายคนที่บ้านเกิด นิว ออลีนส์ ตั้งแต่อายุ 17 และขณะอายุได้ 53 ปี เขาก็ย้ายไปอยู่ฝรั่งเศส และสร้างผลงานที่โด่งดังมากมาย เช่น “Les Oignons”, “Promenade aux Champs-Elysees” และที่โด่งดังระดับนานาชาติเลยคือ “Petite Fleur” ทั้งยังประพันธ์เพลงบัลเล่ต์ตามสไตล์โรแมนติคของไชคอฟสกี(Tchaikovsky) ที่มีชื่อว่า “La Nuit est sorcière” (“The Night is a witch”) ขนาดที่ว่านักปรัชญาชาวฝรั่งเศสบางคนขนานนามเขาว่า “Le dieu” ซึ่งแปลว่า เทพพระเจ้า